Dat is het cadeau dat ik mezelf heb gegeven de afgelopen jaren. En dat wil ik ook zo graag geven aan al die prachtige mensen, die mijn pad kruisen. Dat drijft me, daar steek ik al mijn levensenergie in en laad ik tegelijkertijd van op. Het is mijn levenspad, de reden dat ik hier ben, en door te durven voelen en bewust te kijken naar de signalen van het leven, kan ik ze ontvangen en volgen. Zo geef ik mijn leven dag na dag kleur. Toeval bestaat niet, het valt je toe en alles heeft zijn reden. Zo zie en aanvaard ik mijn levenslessen.
Ik kreeg altijd al te horen dat ik ‘te veel’, ‘te aanwezig’, ‘te zwaar’, ‘te luid’, ‘te …’ was
Daar ben ik nooit vrolijk van geworden. Ik vermoed dat niemand het me ooit met opzet gaf en niemand had vermoedelijk ooit door dat ik het ‘te vaak‘ hoorde. Anderzijds durf ik wel zeggen dat het mee de reden is waarom ik ooit ‘te moe’ was en het me allemaal ‘te veel’ werd. Ik was het ‘te beu’ dat ik nooit eens gewoon mocht zijn wie ik echt ben. Ik voelde me nooit simpelweg goed genoeg.
Daarom dat ik vandaag zeg tegen iedereen die het wil horen : ” ‘Te’ is enkel goed in tevreden!”
Het was een heel proces in leren mild zijn voor mezelf, in durven kiezen voor mezelf en in mezelf aanvaarden zoals ik ben. Bovendien oefen ik nog steeds elke dag. Vandaag zeg ik wel soms expliciet : “Ja, ik ben veel en aanwezig.” Wanneer iemand het daar lastig mee heeft, dan heeft die vermoedelijk veel meer een probleem met zichzelf dan met mij. Daar zit de mindfuck.
Naast begrijpen wat het is, weiger ik om de onzekerheid van anderen nog binnen te pakken en toe te staan dat iemand zijn issues op mij projecteert. Ik heb me veel te lang super onzeker gevoeld en sinds ik dat voor mezelf opgelost heb, kan ik echt genieten van alles wat het leven me geeft. Dat gevoel gun ik iedereen op deze planeet. Die Persoonlijke Kracht in jezelf vinden en weten dat je ze echt kan vasthouden voor altijd geeft mij een intens geluksgevoel en laat vooral mijn onvoorwaardelijke liefde weer stromen.
Ik ben mezelf thuis gaan voelen in mijn veelheid, want ik wil helemaal niet weinig zijn of enkel maar genoeg. Ik voel me compleet in de flow van mijn leven als ik aanwezig ben, want toen ik afwezig was in mijn leven beleefde ik mijn diepste dal (cfr. Mijn blog van 24 januari). En hoe zou ik onbevangen mezelf kunnen zijn als ik mijn enthousiasme en vrolijkheid moet temperen met zachtjes lachen of fluisterend zingen?
Soms heb je er geen woorden voor maar kan je er wel een kleur voor kiezen
Jaren heb ik er niet de vinger op kunnen leggen, op waar ik last van had, op wat ik echt wilde, op wat me pijn deed, op welke richting ik wou, op … . Ik herken het bij iedereen met een (naderende) burn-out. Dan ben je echt niet te veel, maar IS het wel allemaal te veel en dan weet je vooral veel te weinig.
Je weet niet meer wat je graag doet, noch wat je graag wil of goed kan. Je denkt bij alles wat een ander je voorstelt als mogelijke oplossing : ‘Ja, misschien moet ik dat eens proberen.’ De boodschap van veel dokters bij burn-out is om tot rust te komen, tijd voor jezelf te nemen en te doen wat je graag doet. Leuk plan, als je niet verder komt dan ‘misschien’ en ‘ik weet het niet’ en ‘proberen’. Het enige wat ik toen wel sterk voelde was ‘Laat me in godsnaam allemaal gerust.’
Heel recent hoorde ik echt een schitterend doktersadvies (niet dus) : “Je moet je stress verminderen.” Alleen was die brave vrouw vergeten vertellen waar die knop stond bij haar patiënt om die stress af te zetten. Ik begrijp het wel. Dokters hebben 10 minuten per patiënt, dus dan heb je weinig mogelijkheden om hier op in te gaan.
Daarom zou het veel interessanter zijn als meer dokters wat zouden loskomen van de ‘klassieke’ geneeskunde en open zouden staan voor vernieuwende mogelijkheden. De tijd dat meneer Doktoor alwetend was, is lang voorbij. Wat als elke dokter nu eens zou samenwerken met én een psycholoog én een coach, want ja ook die 2 hebben echt een verschillende job. En als de overheid eens zou begrijpen dat hun beperkt lijstje van gesubsidieerde (en dus uitermate goedkope) psychologische hulp niet voldoende soelaas brengt in de huidige maatschappij. Het is als een druppel op een hete plaat.
Dat creativiteit meestal ook veel in jezelf op gang brengt, klopt zeker. Bij mij kreeg dat stukje toen wat vorm met juwelen maken in alle kleuren en stijlen. Toch vond ik daar uiteindelijk niet helemaal mezelf in terug en gaf het me niet echt zicht op de richting die ik uit kon gaan om me gelukkiger te voelen. Ik bleef met ‘juwelen maken’ gewoon verder worstelen met het aangeven van mijn grenzen en zo werd mijn ondernemerschap absoluut niet au sérieux genomen door mijn omgeving. Zij zagen voornamelijk ‘An is thuis en dus beschikbaar voor het oplossen van hun probleem’. Ikzelf, en vooral mijn innerlijke pleaser, ging daar in mee.
Vandaag durf ik wel zeggen dat geluksgevoel heel veel te maken heeft met de juiste balans vinden en die is voor ieder van ons anders. Mijn zoektocht heeft jaren geduurd en het heeft vast allemaal zijn nut gehad. Toch weet ik zeker dat ik heel die tijd op zoek was naar dat wat ik vandaag doe en wat ik nu over mezelf weet. Ik had het sneller kunnen vinden, als ik Persoonlijke Kracht eerder had leren kennen, maar ja, een methodiek die nog niet volledig ontwikkeld is kan je nu eenmaal niet leren kennen.
Ik gaf mijn leven met PK stapje voor stapje weer kleur, vanaf dat de methodiek nog in zijn kinderschoenen stond. We zijn als het ware samen geëvolueerd, allee PK wel wat sneller dan ik.
Persoonlijke Kracht geeft je zoveel meer mogelijkheden dan slechts 1 goed advies. Het maakt duidelijk dat elke mens bijzonder uniek is omwille van dat wat je zo vanzelfsprekend goed kan en ‘uit balans’ last heeft van iets. Bij Persoonlijke Kracht ben je niet enkel maar de uitkomst van een test. Je mag helemaal jezelf in jouw kleuren leven. Het geeft je richting en mogelijkheden in de plaats van een label en beperkingen. Ik zie PK niet als het enige tovermiddel om jezelf te fiksen. Het laat je vooral zien wat je nodig hebt en kan doen om je volledige zelf te vinden en je puzzel compleet te maken. Het gaat over denken in ‘samen’ en in ‘en-en’ in de plaats van in ‘alleen’ of in ‘of-of’. Je krijgt richting in veel in de plaats van veel richtingen en het maakt de confrontatie met jezelf leuk, omdat jouw kleuren je duidelijk maken dat je niet gefikst moet worden.
Niet elke persoon wordt gelukkig van stilletjes in de natuur gaan zitten niks doen. Voor sommigen lukt dat slechts eventjes. Niet elke mens vindt de oplossing in 1 juist ding doen. Voor sommigen voelt ‘en-en’ wel beter dan ‘of-of’. Niet iedereen is geholpen met tegen zichzelf zeggen “laat het los”. Sommigen zoeken juist een houvast. En niet alleman krijgt zomaar zijn eigen doelen of dromen geformuleerd met denkoefeningen. Er zijn ook mensen die nood hebben aan zachtjes voelen wat, wie en hoe bij hen past.
Het is de kleur die het tastbaar maakt
‘Waar en hoe begin je eraan?’ denk je dan misschien. Wel Persoonlijke Kracht begint met een vragenlijst en neemt je dan kleur per kleur mee in jouw verhaal. Je beantwoordt een 40-tal meerkeuzevragen en er zitten zelfs vragen bij die je enkel kan beantwoorden met jouw kleurkeuze. Daarvan zeggen velen dat het de moeilijkste vragen zijn, want de betekenis van de kleuren staat er niet bij vermeld.
Logisch dat dit moeilijk is in onze rationele prestatiemaatschappij. Wij willen alles bedenken en zeker juiste antwoorden geven. Deze kleurenvragen verplichten je om al die controle even los te laten en te voelen. Dat zijn we niet meer gewend en vertelt juist zoveel over onze diepste kern, over wat we echt willen. Alle andere vragen brengen in kaart wat we vandaag zo goed kunnen. Uit deze vragenlijst rolt een rapport van ongeveer 60 bladzijden, waarin jouw kleuren van verlangen en van jouw talenten gecombineerd worden. Hoe meer match er is tussen beide, hoe meer je je droom aan het leven bent.
Het rapport dient als basis van de coachgesprekken en maakt visueel duidelijk welke talenten je in je mars hebt om je dromen te bereiken en, anderzijds, waar je uitdagingen liggen om je doelen te bereiken. Meestal maken die uitdagingen ook helder waar je jezelf al jaren afremt.
Het is niet zo dat je hiermee in 1 stap heel je leven omdraait. Dat zou veel te heftig zijn en zelfs niemand willen of lukken. Het is wel zo dat je kleur per kleur aangeboden krijgt hoe je stap voor stap in de gewenste richting kan bewegen.
Hoe fijn zou het zijn om niet blijvend diezelfde beren op de weg tegen te komen en ze stelselmatig te gaan ervaren als gummibeertjes in vrolijke kleuren? Dan wordt het leven echt een gezellig feest!
Dan ga je voelen wat ik tegen iedereen die passeert in mijn praktijk zeg : Vertrouw op jezelf en op het leven, want het leven is je goed gezind!
Leef Ana en Belle! Of anders gezegd, Wees mild voor jezelf en durf je sterkste versie leven!
